البشر احوال … للشاعر محمد مصطفي التهامي
مفيش فى الدنيا شئ .
يساوى راحة البال .
ومهما زاد الوجع .
ومهما مد الألم .
جاى الفرح وان طال .
دنيا وفيها العجب .
وفيها البشر أحوال .
فى ناس تشوفها تقول .
عايشة ومتنعمه .
لكن جوا قلوبها .
هموم تهد جبال .
وايش يعمل ايه اللى عاش.
وسط الحياه رحال
مركب ووسط الموج .
متعوده التجوال .
لاعمرها على بر رسيت .
ماشيه وفارده الشراع .
ماشيه على راحتها .
لاعمرها اشتكت الزحام .
ولاعمرها زاحمت
مركب شبيهتها .
البحر مفتوح للجميع .
وللجميع بيساع .
ربان يصارع المون .
ولا يخاف الاهوال .
وان يوم هاج الموج.
واقف بقلب حديد .
يرود الموال .
جرئ ماهاب الموت .
واللى ماخاف الموت
راجل ولا كل الرجال .
عواد وصاحبةالعود .
وعزفه وجع القلب .
بيصحى جوا الروح .
كتير من المواويل .
عن اللى جفاه الليل .
واللى هاجاه النوم .
واللى كواه الحب .
ياعايشين الحياه .
والضحكه على الوشوش .
لكن مداااريه .
وراها مليون وجع .
ودمعه خلف الجفون .
ساكنه ومتخبيه .
والناس فاكره القليب .
من الهموم خالى .
واللى يشوفك مايعرفك .
يفكر البال خالى .
ولا يعرف ايه اللى بيك .
ولا ايه احوالى .
رحال فى دنيا الالم .
راضى بقضاء الله .
لايوم قلت الندم .
ولا قلت غير الله .
واللى بيرضى بقضاه .
هيجى يوم ويعيش .
فى خيره متنعم .
يفرح بلقمة عيش .
ماخاب فى يوم اللى .
عايش وربه معاه .
الدنيا مهما تدور .
ومهما الزمن هيثور .
على قلب عاش الالم .
وشاف مالحياه اللى .
لو انكتب فى كتاب .
والله يملى سطور .
ولا حبر الكون يكفيه .
ولو امتزج الحبر .
يوم بماء البحور .
اللى معاه ربنا .
عمره ماكان مكسور .
ولو الزمن جه عليه .
رب العباد ينصره .
ويعيشه مجبور .
التعليقات مغلقة.